Gisteravond stond ik in een coffeeshop

Ze draaiden loungemuziek.

Ik heb een bril nodig

Die heb ik al een tijd, maar in dit geval gaat het om een nieuwe, want ik ben per ongeluk op mijn bril gaan zitten.
Zelf vond ik hem heel mooi, dus das best treurig.
Zo ziet het er nu ongeveer uit:

Ja, een Rust in vrede is wel op z’n plek.

Vanmiddag

Vertelde ik iemand dat ik vroeger lange tijd had gedroomd van een panter op mijn borst (niet letterlijk, of toch weer wel, maar zeg maar niet zo dat het een échte panter is, meer een tatoeage ofzoiets).
Ze lachte me heel hard uit.
Tegen diezelfde persoon zei ik dat ik wel 300 concepten in mijn telefoon heb staan, wat best arrogant klonk. Maar zo bedoelde ik het niet. Nokia noemt het nou eenmaal zo, “concepten”. En ik heb er nou eenmaal 388…

Het irritante aan een bak popcorn

Op je schoot is het gevoel dat je het moet opmaken als het nog niet op is

Hoera!

Vandaag is het een jaar geleden dat ik deze blog officieel heb gelanceerd (er waren de 21e al wat dingen erop, maar pas de 26e durfde ik het echt rond te mailen enzo).
Nouja, ik weet niet echt wat ik moet zeggen. Ik heb niet echt iets voorbereid. Ik heb niet echt een feest gepland ofzoiets (ik zeg niet bij voorbaat nee tegen verrassingsfeestjes, ook niet als die op het internet zijn) maar ik heb wel twee wraps gegeten met kaas en salami en rucola en walnoten (die waren iets te) en ik ga zo Phil Collins opzetten.

Oh ja, ik kan wel vertellen wat de doorslag gaf wat betreft een blog beginnen. Of nou ja, niet echt de doorslag, das ook weer extreem. Op nalden.net las ik een artikel over Moois magazine dat een award had gewonnen voor beste blog geloof ik, en dat ging dan weer over het feit dat Victor die award samen met Moois-oprichter Rutger was gaan ophalen. In dat verhaaltje stond ook een link naar Victor’s blog, daar klikte ik op en toen zag ik Victor’s blog. En toen vroeg ik me af waarom ik geen blog had. Dus hierbij is een bedankje wel op zijn plaats.

Eerst was ik nog begonnen bij de mensen van blogspot.com, een beetje oefenen. Cheddar und Palmtrees heette dat dan.
Maar ik vond de lay out van wordpress mooier. En de naam was wel leuk (kaas, palmbomen, exotisch) maar qua merk misschien toch niet sterk genoeg om me te positioneren. Toen dacht ik aan de woorden van mijn economiedocent, “Positioneren is belangrijk” (dat klinkt misschien viezig maar is niet zo bedoeld, ik heb commerciële economie gedaan) en toen heb ik om de één of andere reden iets Russisch gedaan met m’n naam.

En dan nu Phil Collins.

Wat betreft dat fietsen

Nou, eergisteren liep ik in de stad, zo via het waterlooplein richting de Munt (ook wel bekend als Muntje) en toen viel er bij de Coffee Company een fiets keihard om, vlak voor mijn voeten. Volgens mij was dat een teken van God. Misschien heeft dat dan ook wel te maken met het feit dat ik twee en een halve maand geleden gestopt ben met bidden.

Toen ik thuiskwam stak de man van de fietsenwinkel tegenover mijn huis zijn duim op. Ik weet niet precies waarom.

Ik heb net

Met een fles lenzenvloeistof mijn zwarte broek proberen te strijken.
Het zag er wel leuk uit.

Helaas

Zat er geen kaneel in.

Jodenkoeken

Waren in m’n gedachten altijd heel lekker, dus heb ik vandaag zo’n busje (een ronde) gekocht met van die koeken erin. Ik wist niet echt meer hoe ze smaakten dus tijdens het afrekenen stond ik een klein beetje te twijfelen of ze wel lekker zouden zijn.
Ik wil jullie niet langer in spanning houden, dus hierbij het antwoord:
ze zijn lekker.

Het ging er behoorlijk grimmig aan toe tijdens de fotoshoot met de jodenkoeken

Hier vroeg ik me af of 2Pac ook van jodenkoeken hield

Nu was ik van plan

Mezelf te leren fietsen (in de schuur staan gelukkig een paar ouwe fietsen) aangezien ik komend weekend met m’n klas op Terschelling ben (daar moet je fietsen), maar vandaag waait het ontzettend. En ik werd laat wakker.
Dus heb ik het een dagje uitgesteld