Gistermiddag

Rond een uur of half vijf/vijf belde Wouter (die ene blonde van Likeminds, je kent ‘m wel), helemaal lyrisch.
Hij vroeg of ik het had gezien. Ik dacht dat gaat over voetbal, dus zei ik “Nee, hoeveel hebben ze gewonnen?”
“Wil je het echt weten?” vroeg die. “Tuurlijk gek, tuurlijk”
6-0, zei die.
Toen werd ik ook helemaal lyrisch. Toen zei die je moet er een gedicht over schrijven ofzo.
Dat heb ik gedaan, het zijn er drie.
Het is niet m’n beste werk, maar het zit wel boordevol emotie. Dat telt ook wel een beetje, denk ik.

Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik altijd een beetje naar word van poëtisch gedoe rondom voetbal. Die twee nieuwe koeien hoort wat mij betreft thuis in de top 5 programma’s uit de jaren ’90 (of misschien top 10), maar als Henkie Spaan het ging hebben over de kleur van het groene gras (groen, toch?) en de witte kalklijnen die contrasteren met de bruine lopers van Patrick Stephan Kluivert, was het bij ons thuis toch een yo zet ’t even op 2 momentje.
Desondanks moest dit effe.

1.
Ajax heeft gewonnen met 6-0,
van NAC Breda
Hahaa…
Als je komt uit Breda…
Je hebt verloren jongeman, je hebt verloren
Zeg, heb je je vandaag wel geschoren?

2.
Penders raakte Pantelic op z’n scheen
Pantelic zei, in ouderwets Joegoslavisch Engels
“I no complain, I no complain
I’m a killer, I no feel pain”

3.
Onze Jezus is vandaag geboren,
we noemen hem Cvitanich
Het is een baas, ingeburgerd, doet zelfs rondjes op de fietsj
In z’n vrije tijd knalt hij ballen erin voor ons aller AFCA
Jajaa, hij doet robuuste verdedigers schreeuwen om hun mamaa

Dat waren ze.

Hier een poëtische blik met lang haar.